بفرما تو، دم در بده

دستمال كاغذي به اشگ گفت:

«قطره قطره ات طلاست

يك كم از طلاي خود حراج مي كني؟

عاشقم با من ازدواج مي كني؟»

اشك گفت:

«ازدواج اشك و دستمال كاغذي!

تو چه قدر ساده اي

خوش خيال كاغذي!

توي ازدواج ما

تو مچاله مي شوي

چرك مي شوي و تكه اي زباله مي شوي

پس برو و بي خيال باش

عاشقي كجاست

تو فقط دستمال باش»

دستمال كاغذي دلش شكست

گوشه اي كنار جعبع اش نشست

گريه كرد و گريه كرد و گريه كرد

از تن سفيد و نازكش دويد

خون درد

آخرش

دستمال كاغذي مچاله شد

مثل تكه اي زباله شد

او ولي شبيه ديگران نشد

چرك و زشت،مثل اين و آن نشد

رفت اگر چه توي سطل آشغال

پاك بود و عاشق و زلال

او با تمام دستمال هاي كاغذي فرق داشت

چون كه در دلش

خودش

دانه هاي اشك كاشت.