( یا رب الحسین بحق الحسین اشف صدرالحسین بظهور الحجه)
شیعه واقعی، از یک سو، سوگوار عاشوراست و هر صبح و شام همچون صاحب عزای کربلا حضرت بقیه الله - ارواحنافدا- بر مصیبت غریب نینوا می گرید و هم از دیگر سو به توصیه موالیان خویش هر بامداد و هر شامگاه در انتظار فرا رسیدن امر ظهور قائم آل محمد ( ص) است که فرمودند:
توقعوا هذا الامر صباحا و مساء (1)
منتظر این امر ( ظهور امام زمان (ع) در هر صبح و شام باشید)
با یک چشم بر مصیب ابی عبدالله خون میگرید و با چشم دیگر، بر غیبت و غربت حضرت ولی عصر(ع) اشک می ریزد و افقهای ظهور را رصد می کند. از چشمانش اشک ماتم و بر لبانش، شوق و ترنم انتظاری جاری است. هم پرچم عزای حسینی را بر دوش می کشد و هم بیرق سبز انتظار مهدوی را. با یک دست در رثای سید الشهدا(ع) بر سر و سینه می زند و دست دیگران را به دعا جهت تعجیل در امر فرج به سوی آسمان می گشاید.گریه بر سید الشهدا (ع) را با دعا برای تعجیل فرج حضرت بقیه الله (ع) در هم می آمیزد و اشک عزای سید مظلومان که اکسیر اعظم و گرانبهاترین سرمایه هر مومن است را برای تعچیل در ظهور آخرین حجت خداوند نثار میکند. و چه زیباست این اتصال و چه برنده و گره گشاست تلفیق اشک و دعا آن هم اشکی که از چشم عزاداران خون خدا می جوشد. دعایی که گویی خداوند هم به دنبال بهانه ای برای اجابت آن است یعنی درخواست ظهور تنها بزامانده خدا در زمین حضرت بقیه الله االاعظم – ارواحنافداه –
( هر مومنی که در مجالس سوگواری پس از ذکر مصائب حضرت سید الشهدا (ع) برای من دعا کند من برای او دعا می نمایم.(2) همچنین در یکی از تشرفات از وجود مقدس آن حضرت نقل شده است که فرمود ه اند:
( به شیعیان و دوستان ما بگویید که خدا را قسم دهند به حق عمه ام حضرت زینب (ع) که فرج مرا نزدیک گرداند.)
لزوم دعا برای تسریع ظهور و یاری امام عصر(عج) مورد تاکید و توصیه سایر اهل بیت(ع) نیز هست. تا آنجا که حضرت امام حسن مجتبی(ع) در عالم خواب یا مکاشفه به مرحوم آیت الله میرزا محمد باقر فقیه ایمانی فرموده اند:
در منبرها به مردم بگویید و به آنان دستور دهید توبه نموده و درباره تعجیل ظهور( حضرت) حجت (ع) دعا نمایید. دعا برای آمدن آن حضرت مانند نماز میّت نیست که واجب کفایی باشد و با انجام دادن عده ای از دیگران ساقط شود بلکه مانند نمازهای پنچ گانه است که بر هر فرد بالغ واجب است برای ظهور امام زمان(عج) دعا کند.(3)
حضرت سید الشهدا(ع) نیز در عالم مکاشفه به یکی از علمای قم فرمودند:
مهدی ما در عصر خودش مظلوم است. تا می توانید درباره او سخن بگویید و قلم فرسایی کنید. آنچه درباره شخصیت این معصوم بگویید درباره همه معصومین(ع) گفته اید. چون حضرات معصومین(ع) همه در عصمت ، ولایت و امامت یکی هستند و چون عصر، عصر مهدی ماست سزاوار است مطالب درباره او گفته شود.... باز تاکید میکنم که درباره مهدی ما زیاد سخن بگویید و بنویسید. بیش از آنچه نوشته و گفته شده باید درباره اش نوشت و گفت.(4)
بی توجهی دوستداران اهل بیت (ع) به این امر مهم گاه به گلایه و شکایت آن حضرت توأم بوده است. مرحوم حاج محمد علی قشندی میگوید: در مسجد جمکران قم، اعمال را به جا آورده بودم و با همسرم می آمد. دیدیم آقایی نورانی داخل صحن شده اند و قصد دارند به طرف مسجد بروند. با خود گفتم: این سید نورانی در این هوای گرم تابستان از راه رسیده و تشنه است. ظرف آبی به دست ایشان دادم. پس از آشامیدن ، ظرف آب را پس دادند. گفتم: آقا شما دعا کنید و فرج امام زمان(ع) را از خدا بخواهید تا امر ظهور نزدیک شود. فرمودند:
( شیعیان و دوستاران ما به اندازه آب خوردنی ما را نمی خواهند. اگر ما را بخواهند دعا می کنند و فرج ما می رسد. )
یکی از علمای وارسته و بر جسته نجف به کربلای معلی مشرف می مشود و در حرم مطهر سید الشهدا (ع) به محضر عضرت مهدی (عج) شرفیاب می گردد. امام زمان(عج) به او می فرماید:
( فلانی ! ببین اینجا که ( در کنار ضریح جد غریبم و زیر گنبد طلای آن) دعا متسجاب است. مردم به فکر من نیستند و برای فرج من دعا نمی کنند.سپس آن حضرت، تصرف ولایتی می فرمایند و آن عالم ربانی خواسته های مردم را می شنود که هر کدام برای حوائج خصوصی خود دعا می کنند. امام (عج) می فرمایند:
( شنیدی !؟ حتی یک نفر از این زائرین نگفت: خدایا فرج مهدی (عج) را برسان) (5)
عاشقان و محبان اهل بیت (ع)، عزاداران سالار شهیدان و گردانندگان مجالس روضه و ذاکران و سخنوران و شرکت کنندگان در این گونه محافل باید متوجه این معنا باشند که عزاداریها و عرض ارادت ما، زمانی مقبول درگاه حق – تعالی – واقع خواهد شد که به رضایت و امضای حضرت ولی عصر (عج) برسد و مگر نه این است که در زیارت آن حضرت می خوانیم:
( اشهد ان بولایتک تقبل الاعمال ) (6)
( یاصاحب الزمان شهادت میدهم که به ولایت تو اعمال پذیرفته می گردد.)
دعا برای تعجیل در ظهور منتقم آل عبا (عج) را نباید به انتهای مجلس ذکر مصیبت و آن هم پس از دعا برای حاجات شخصی افراد موکول کرد بلکه در صدر همه دعاها و در همه حالات به ویژه هنگام جاری شدن اشکها و شکستن دلها باید برای ظهور فرزند غریب حضرت ابا عبدالله (ع) و منتقم مطهر ایشان دعا کرد.در واقع عزاداری سید الشهدا (ع) بدون یاد حضرت مهدی (عج) و تقاضای ظهور آن حضرت به کمال نمی رسد. عاشورا وظهور آن چنان در هم تنیده اند که اگر عزادار سید الشهدا(ع) از دعا برای تعجیل ظهور غفلت ورزد از رسدین به مراتب اعلای معرفت و ولایت باز می ماند. درک و فهم ارتباط متقابل میان عاشورا و ظهور از این جهت مهم است که بدانیم بذر قیام امام عصر (عج) توسط سید الشهدا (ع) در کربلا کاشته شد و برداشت حاصل این شجره طیبه توسط حضرت ولی عصر(عج) صورت خواهد گرفت. در میان یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر و چهارده معصوم ، خداوند تنها یک (حضرت) مهدی (عج) خلق کرده است و او را برای به ثمر نشاندن زحمات همه انبیا و اولیا در طول تاریخ ذخیره کرده است و اگر ظهور حضرت مهدی (عج) در تاریخ بشتر نادیده گرفته شود خلقت و بعثت انبیا و کتابهای آسمانی همه و همه زیر سوال می رود.
از این روست که عاشورا باید شور انتظار و شوق ظهور را مضاعف سازد و مجلس عزای سرور و سالار شهدیان را به مجالس دعا برای تعجیل در ظهور منتقم خون بهترین اولاد آدم مبدل سازد. عاشورا پرچمی فرا روی همه آزادگان است مبادا تا فرا رسیدن دولت حقه الاهی در جهان راه خود را گم کنند . اصحاب و انسار حضرت مهدی (ع) باید در مکتب عاشورا پرورده و آماده شوند. آری هیئات مذهبی و مجالس عزای حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) مهد پرورش یاران و انصار حضرت بقیه الله (عج) است و باید از این پتانسیل عظیم معنوی برای آماده شدن جهت جضور در چنین رویداد مهمی بهره گرفت. همان گونه که پیش تر نیز گفته شد اشک بر سید الشهدا (ع) اکسیر اعظم است و دعا برای تعجیل فرج نیز هم و اگر این دو در کنار یکدیگر قرار گیرند و توأم با هم شوند ( نور علی نور) می شود و تاثیر فوق العاده ای در تعجیل امر فرج حضرت صاحب الزمان(عج) خواهد داشت.
بیایید همه با هم ثواب عزاداریها و عرض ارادتهای خویش به آسنان مقدس حضرت ابا عبدالله (ع) را برای تعجیل فرج منتقم آل عبا و منجی عالم بشریت اهدا نموده و در هر مجلسی از مجالس عزا و ذکر مصیبت، علاوه بر تضرع و دعا برای ظهور، به نیت چهارده معصوم، چهارده بار از خداوند – تبارک و تعالی – تقاضای ظهور حضرت مهدی (عج) را نموده و با سوز دل و اشک دیده زمزمه کنیم.
( اللهم عجل لولیک الفرج)
1-بحارالانوار 52: 185، ج 9
2-مکیال المکارم، 2: 75
3-مکیال المکارم 1: 511
4-صحیفه مهدیه، 59
5-مجله موعود، ش 13، مقاله آقای هاشمی نژاد
6-مفاتیح الجنان، زیارت حضرت صاحب الامر(ع) عبارتی از اذن دخول سرداب مطهر.
+ نوشته شده در یکشنبه هشتم دی ۱۳۸۷ ساعت ۷:۴۷ ب.ظ توسط محمد
|